Browsing: O dobrym umieraniu
Na temat ostatnich chwil życia wiemy coraz więcej dzięki najnowszym osiągnięciom nauk kognitywnych oraz medycznych. Ciągle jednak jest to wiedza trudna w odbiorze i wprawiająca nas w dyskomfort. Jak wygląda proces umierania z perspektywy medycznej, jakie są objawy „końca”, co odczuwa umysł osoby odchodzącej, a co osób, które pozostają?
W dzisiejszych czasach chowamy śmierć nie tylko przed nami – dorosłymi, spychając ją za zasłonę milczenia. Chowamy ją także przed dziećmi, chcąc ochronić je przed niekomfortową sytuacją. Czy bardziej chronimy je, czy siebie?
Nie mamy scenariusza na śmierć, tym bardziej nie mamy scenariusza na prowadzenie rozmowy z osobami, które ciężko chorują i odchodzą. Jakie są największe wyzwania i trudności związane z takimi sytuacjami, czy da się do nich przygotować i nauczyć, jak dajmy na to – roli teatralnej?
Umiejętność rozmowy w naszych czasach jest sztuką zanikającą. Tym bardziej rozmowa z osobami odchodzącymi jest sztuką nad wyraz trudną, choć sama w sobie może nieść wartości, które potrafią odmienić nasze życie.
Umieranie jest w naszym kraju tematem tabu, a już sama myśl, że można do niego podejść w sposób otwarty, bezpośredni a przy tym wrażliwy jest często skazana na porażkę. Czy można w naszym kraju „umierać dobrze” w sposób dojrzały, otoczonym przez najbliższe osoby, ale i specjalistów najwyżej klasy, z domkniętymi sprawami doczesnymi i pogodzonym z kwestią odchodzenia?